
سال 1349 بود که با شلوغ تر شدن تهران، عملیات ساخت بزرگراه مدرس که از مرکز شهر به سمت شمال شهر تهران کشیده شده، آغاز شد تا بلکه ترافیک پایتخت کمی کاهش پیدا کند. هنوز هم این اتوبان به دلیل موقعیت استراتژیک خود، یکی از مسیرهای پرطرفدار برای رفت و آمد بین شمال و جنوب شهر محسوب می شود و از خیابان های کلیدی عبور می کند و همین موضوع باعث دسترسی آسان به نقاط مختلف شهر شده است. پیش از انقلاب اسلامی این بزرگراه با نام شاهنشاهی شناخته می شد و طول تقریبی آن 9 کیلومتر بود. تصویری که تابلوی ابتدای این بزرگراه در آن مشخص است، ضلع شمال غربی میدان هفت تیر (25 شهریور سابق) را در سال 1349 نشان می دهد. خیابانی که در عکس می بینید، ابتدای خیابان «نمونه» است که تابلوی ابتدای بزرگراه در این محل نصب شده است. این خیابان در آن سال ها از ضلع شمال غربی میدان هفت تیر به سمت شمال و خیابان ناهید (مدائن سابق) به موازات و به جنوب خیابان شهید مطهری (تخت طاووس سابق) منتهی می شد. در سال 49 برای ساخت بزرگراه، ساختمان های ضلع غربی خیابان نمونه تخریب شد و مسیر بزرگراه مدرس بعد از تخریب ساختمان های معارض در مجاورت خیابان های مطهری و بهشتی (تخت طاووس و عباس آباد) و مناطق شمالی تر شهر ادامه یافت و با ساخت زیرگذر و پل در مسیر آن تا چهارراه پارک وی کشیده شد. ساختمانی که در سمت راست عکس مشاهده می کنید نیز با چنین نمایی هم اکنون در ابتدای این بزرگراه وجود ندارد و احتمالاً تخریب یا بازسازی شده است. در تصویر بعدی نیز نمایی از تقاطع خیابان بهشتی و محل ساخت بزرگراه مدرس را در سال 1349 مشاهده می کنید.







